Bir Dönemin Sonu: Emzirmeyi nasıl bıraktık?

İpek'e hamileyken ya da doğduğunda onu ne kadar emzireceğimle ilgili bir zaman belirlememiştim kafamda... Sadece Mert'te olduğu gibi sağlık koşulları uygun olduğu sürece ilk 6 ay sadece anne sütü vermek istiyordum. Mert'te çalışıyor olmamın da etkisi ile 10 ay verebildiğim anne sütünü İpek'le birlikteyken daha uzun verebileceğini tahmin ediyordum ama 2 yaşa uzanacağını pek de düşünmüyordum nedense...

Bu emzirme konusu aslında pek çok konuda olduğu gibi anneden anneye, bebekten bebeğe değişebilen bir konu...Mesela ben bu süre zarfından çoğunlukla emzirmeyi benim/ bizim hayatımızı kolaylaştıran bir araç olarak gördüm: İlk 1 yıl aç kalmaması için çok büyük bir araçtı, özellikle de baby led weaning aracılığı ile ek gıdaya geçiş sürecini yaşamış bir bebek olduğundan anne sütünün varlığı beni çok rahatlatmıştır. Yeri geldiğinde, İpek hiçbir şey yemeyi tercih etmediğinde "neyse canım en azından emdi!" demişliğim ve kendimi rahat hissetmişliğim çoktur... Baby Led Weaning'in Türkçe anlamı belki "Bebeğin emme sürecini bırakmasında karar verici olması" denilebilir. Çünkü emmeyi bırakma aslında uzun bir süreç olabilir ek gıdaya geçildikten sonra... Bizde olduğu gibi ek gıdaya geçişle emzirmeyi bırakma arasında neredeyse 1,5 senelik bir zaman hatta daha da fazlası olabilir... Bizim Baby Led Weaning'e giriş ve gelişme süreçlerimizi burada ve burada anlatmıştım; detay bilgi arzu edenler buralara buyurabilir :)

İkinci yıl ise emzirme, psikolojik rahatlama ya da güvenli bağlanmada bana en büyük yardımcı idi... Ancak öyle bir an geldi ki, 21 aylık olduğu zamanlardı İpek'in, ben artık emzirmenin hayat kolaylaştırıcı olmaktan çıkıp bir bağımlılık olduğunu düşünmeye başladım.Belki bu bir başka anne için 1 yaşındayken olabilir, bir başkası için 30 aylıkken olabilir... Bu tamamen annenin ve bebeğinin durumuna, beklentisine vs  göre değişebilir diye düşünüyorum. Kaldı ki bu birliktelikten hiç sıkılmayan anneler de olabilir pek tabii. Örneğin "emzirme sürecimizi nasıl bitirebiliriz?" diye kafa yorduğum bir dönemde şu yazıya denk gelmiş aslında doğru dediğimiz şeylerin çoğu zaman içinde yaşadığımız kültür ile şekillendiğini düşünmüştüm. Ben de kendi yazımda sadece kendi durumumdan, kendimce doğrumdan bahsediyorum.

Bu sürecin en başında emzirme ile uyutmayı nasıl ayırmaya çalıştığımızı burada paylaşmıştım. İkinci adıma da yine çok planlı olmadan yine bir gün önce çok yorulmuş olmanın verdiği hızla geçiş yaptık. emme ile uykuyu ayırmıştık ama artık yeni bir rutinimiz oluvermişti son 2 haftadır takip ettiğimiz: salona gidip İpek'in uyumasına izin vermeden emzirmeyi tamamlama ve ardından salonda veya İpek'in odasında uykuya geçiş. Ancak emzirme olmadan yeni bir rutin nasıl olacaktı bir türlü bulamıyordum ki bir pazar akşamı eve yorgun bir halde dönerken İpek araba uyuyakaldı ve eve taşıdığımızda da uyanmadı. O gece İpek ilerleyen saatlerde de uyanmayınca 2. gece gayet planlı olarak emzirmekten uzak durdum ve İpek'e onun odasında kitaplar okuyabileceğimizi söyledim. 1.5 saatlik kitap okuma + bir sürü günlük hikayeleri anlatma+ sayı sayma süreci sonunda İpek yerdeki minderin üzerinde uyuyakalmıştı. 2. gün bu süre 50 dakikaya indi! Bu arada öğlenleri dışarıda olduğumuzdan İpek emme isteğini atlayıp arabada ya da pusette uykuya geçti.

1. gün, 2. gün derken dün gece ile birlikte 5. gecemiz de emzirmesiz tamamlanınca bu sabah artık kendimde sabah emzirmesini de yok etme gücünü buluverdim. Gece ve öğle uykuları öncesindeki emzirmeyi kaldırdığımız şu son 5 günde elimizde kalan tek emme zamanı sabah 6 idi. İpek uyanıp bizim yatağa geliyordu, sabah emmesini yapıp tekrar uyuyordu ve 8'e kadar uyuması benim de uyumam anlamına geldiğinden inanılmaz işime geliyordu. Neyse... Bu sabah o da hayatımızdan çıktı! Biraz huysuzlandı İpek, sonra bir baktım ki babasıyla içeri legolarla oynamaya gidiyorlar...

Yani son 33 saattir emme aktivitemiz bulunmamıştır! :)

Bu sabahtan beri iki kere emmek istedi... Her seferinde yaptığım gibi "İpek'cim m.e.m.ede süt kalmamış, istersen buzdolabından alabiliriz", "İpek'cim m.e.m.ede süt yok ama anne burada bana sarılabilirsin" diyorum. Bu sabah daha da çok zorlamamak adına bardakta sütünü içtikten sonra parka inmeyi teklif ettim, o da kabul edince konu kapandı... En azından şimdilik :)

Bu arada uyku öncesi aynı ya da farklı kitaplar olmak üzere 8 ya da 10 kitap okuyoruz... İpek'in en çok keyifle dinlediği kitaplar "Küçük Vak Vak" serisi... İçinde uyku zamanı ile ilgili olan da var, en sona onu saklayıp içinde yazanları kendimize göre değiştirip en son uykuya onunla geçiyoruz. Mert'in 3 yaşından bu yana pek elimize almadığımız bu seri yeniden değer kazandı, hatta Mert bile çok eğlenerek dinledi dün gece bu seriyi :)))

Evet bizde bir dönemin sonuna geldik galiba... Aslında kafada çok büyütmeyince, "yapamıyorum" demeyince, sakin olunca yapılamayacak bir şey değilmiş emzirme sürecini sonlandırmak...

Herkese bu ve benzeri süreçlerde kolaylıklar diliyorum :)