Anne Baaak!: Babywearing, Bebek Taşıma ve Sling Üzerine...

Dikkat bu yazı bol miktarda fotoğraf içerir! :)

Evet, bol miktarda fotoğraf içeriyor çünkü 16 aylık iki çocuklu yaşamımın "vazgeçilmez eşyalarım listesi" yapsam daimi 1 numarasında olan slingimin en güzel anlatıcısı fotoğraflar... Tabii çoğu selfie şeklinde, çünkü genelde kimse beni o halde çekmeyi akıl etmemiş ya da genelde İpek'le yalnız olduğumuz anlarda benim aklıma bir fotoğraf çekmek gelmiş...

İpek, 5 günlük ve ilk wrap tecrübemiz... biraz korku ile olması gerekenden gevşek bağlamışım! :)

Sling; wrap sling ve carrier benim sırası ile kullandıklarım. Neden klasik/ eski tip kanguru değil de sling ve carrier burada uzun uzun anlatmayacağım. Daha önce burada bahsetmiştim.

Dün, Facebook'ta üye olduğum anne gruplarından birisinde çok yeni annelerden bir tanesi bebeğinin sürekli kucağında uyumak istemesi nedeniyle yemek bile yiyemediğinden yakınıyor, diğer annelerin neler yaşadıklarını soruyordu. Bu tip sorularla yazılı ya da sözlü karşılaştığımda kendi yaşadıklarımı paylaşmayı sosyal sorumluluk olarak belledim kendimce... İllaki benim yaşadığım en doğrusudur diye değil; kaldı ki benim de kendimce çok zorlandığım anlar ziyadesiyle mevcut, ama birilerine bir çözüm olabilecekse ne mutlu diye anlatıyorum slinglerle ilgili deneyimimi.

İpek, 5 günlüktü ilk wrap sling içinde onunla yürüyüşe çıktığımda. 2.5 ay kadar wrap sling kullandıktan sonra Boba Carrier'a geçtik ve o gün bugündür benim evdeki ev dışındaki en büyük yardımcım oldu. Yeri geldi Mert'in banyosunu yaptırırken İpek'i slingde tuttum, yeri geldiğinde yemek yaparken İpek'i uyuttum; yeri geldi alış veriş torbalarını taşırken iki elimin de boş olması müthiş bir kolaylık sağladı, yeri geldi ağlama krizine giren İpek onun içinde sakinleşti. Özellikle İpek yürümeye başlayana kadar biz bayağı yakın bir temasta yaşadık İpek ile...Hatta yürümeye başladığı dönemde İpek'i yürürken görenler sanki İpek doğduktan sonra direkt yürümeye geçmiş gibi tepki verdiler... Hep benim kucağımdaydı ve çoğunlukla uyuyordu ya yürümesi sanki bir anda kendiliğinden oluvermiş gibi geldi pek çok kişiye :) Mert'in okuldan arkadaşlarının anne babaları için ben uzunca bir dönem "Mert'in annesi" olarak anılmadım sanırım, biz"Mert'in annesi ve kardeşi" olarak anıldık. Zaman zaman kardeş kıskançlıklarının ortaya çıkış nedeni benim kucağımda olabilme isteği oldu; bazen İpek slingde olmasa Mert daha az mı kriz yaşar dediğim anlar oldu ama çoğunlukla slingin bana sunduğu hareket kabiliyeti ve böylelikle de Mert'e ayırabildiğim daha çok zaman bardağın dolu kısmını görmeye odakladı beni...

Sonuç olarak biri bebek biri küçük bir çocuk sahibi iki çocuklu anne olarak ben slingin faydasını çok ama çoooook gördüm. Bana sağladığı özgürlükle de tahmin edemeyeceğim kadar kolay bir ilk yıl geçirdim ve her seferinde "keşke Mert'te de slingden haberdar olsaymışım!" dedim...

Şimdilerde nasılız diye anlatmak gerekirse İpek, slingi belime taktığım an koşar adım uzaklaşıyor... Orada sakinleşip uykuya geçme sürecine sokulacağını anlıyor çünkü...Aslında uyku sürecinde artık çok fazla kullanmıyorum slingi, ancak çok huysuzlaşmışsa kucağımda sakinleşmesi için hala en iyi seçenek olarak görüyorum Slingi. Bir de arabadan eve taşınacak eşya, paket vs varsa hala en büyük kurtarıcım. Ha bu arada sık kullandığım dönemde "bu çocuk iyice kucak çocuğu olacak, yandın sen" diyenler de görüyorlar ki İpek de ancak uykusu geldiğinde, canı yandığında, huysuzlandığında kucağımda olmak istiyor; yani çoğu çocuk gibi...

Daha ne kadar kullanırım bilemiyorum ama emin olduğum şey şu: bebek beklerken, özellikle de ilk çocukta, reel hayatta kullan(a)mayacağımız pek çok şey alıyoruz. İkinci çocukta daha tecrübeli olduğumuzdan belki, belki de evde zaten pek çok malzeme hazır bulunduğundan alışveriş listemiz çok daha sade oluyor. En azından benim için durum böyleydi :) Sling, benim için bu alışverişteki en en en hakkını veren eşya oldu.