İpek’in 5. Ayını doldurduğu tam bugün Kerem’le aramızda
şöyle bir konuşma geçti:
Zeynep: son 3-4 gündür akşam uykularına geçişi ne kadar zor
oluyor farkında mısın?
Kerem: Bu bir geçiş dönemi bence. Hareketleri arttı ve bir
iki haftaya belki de yavaş yavaş katı gıda denemeleri yapabiliriz…
Ta-ta-ta-tammm… Ben daha en az bir ayımız var diye rahattım…
Mert’te olduğu gibi katı gıdaya geçeceğiz, aman da geçelim, heyooo büyüyoruz
heyecanında hiç değildim! Çünkü rahatım, çünkü İpek’in yemeğinin her daim
yanımızda hazır nazır varlığından, yemek bitti, kapları steril edelim derdi
olmamasından çok çok rahattım. Kerem’den böyle bir olasılığı duymak bir anda 1
haftadır masada el sürmemi bekleyen kitaba odaklanmama neden oldu: “o tabak bitecek!
mi?”
Bence son zamanlarda tanıtımı çok iyi yapılan ebeveyn
kitaplarından biri oldu… Ebeveynlikle ilgili nereyi açsam bu kitapla
karşılaştım… Geçen hafta da sonunda aldım ama hastalıktı, elimde bitirmem
gereken bir çeviri olmasıydı vs derken bakamadım bile…
“…Bebeklerini kaşıkla
beslemeye başladıklarında katı gıdaya ne zaman ve nasıl başlanacağına… karar
verirler. Bunu anne babanın kararıyla katı gıdaya başlamak olarak
adlandırabiliriz. Bebeğin kendi kendine yemesi ise farklıdır. Bu yöntemle bebek
tüm süreci yönetir…” (O tabak bitecek! mi? sayfa 13)
Haydi bakalım bu yöntemi ve bebeğin tüm süreci yönetmesini
okumaya başlayayım, dikkatimi çeken yerleri de yine paylaşırım…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder